کد مطلب:276861 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:128
محبت امیرمؤمنان نسبت به موالی
سپس امیرمؤمنان علی علیه السلام فرمود: اینان (یعنی: ایرانیان) مردمی هستند كه با شما سرسازش دارند، و به مسلمانی رغبت دارند، و بناچار نژادی از خود پدید آورند. و من خدا را گواه می گیرم و شما را گواه می گیرم كه هر چه از آنها سهم خود من است برای رضای خدا رها كردم، و همه ی بنی هاشم هم از آن حضرت پیروی كردند و حق خودشان را به او بخشیدند، و آن حضرت فرمود: خدایا شاهد و گواه باش كه آنچه را كه اینان بمن بخشیدند برای رضای تو آزاد كردم، و مهاجر و انصار هم گفتند: ما هم حق خودمان را بتو بخشیدیم ای برادر رسول خدا و آن حضرت فرمود: بار خدایا گواه باش كه اینان حق خودشان را به من بخشیدند، و من هم قبول كردم و خودت گواه باش كه من همه ی آنها را در راه رضای تو آزاد كردم.
عمر گفت: چرا تصمیم مرا درباره ی عجمها در هم شكستی و برای چه از نظر من درباره ی آنها روگردان شدی؟
[ صفحه 134]
و آن حضرت بار دیگر گفتار رسول خدا صلی الله علیه و اله را درباره ی گرامی داشتن كریمان بازگو كرد.
عمر گفت: ای ابوالحسن من هم آنچه را كه از آن من بود و بتو بخشیده نشده بود برای خدا و برای تو بخشیدم.
امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: بار خدایا گواه باش بر آنچه گفتند و گواه باش كه من همه را آزاد كردم. آنگاه درباره ی ازدواج، با اسیران فارس صحبت شد و «شهربانو» با دست خود به حضرت حسین بن علی علیه السلام اشاره نمود و در میان جمعیت حسین علیه السلام را انتخاب و اختیار كرد و امیرالمؤمنین علیه السلام را وكیل خود قرار داد.
امیرمؤمنان علیه السلام به او فرمود: نامت چیست؟ جواب داد «شاه زنان» بنت كسری، امیرمؤمنان علیه السلام به او فرمود: تو شهربانوئی و خواهرت «مروارید» دختر كسری؟ او بزبان فارسی گفت آری. (و در نسخه ای پس از آنكه علی علیه السلام به او فرمود نامت چیست، و او جواب داد شاه زنان علی علیه السلام با لهجه ی فارسی به او فرمود: نه، شاه زنان نیست مگر دختر محمد صلی الله علیه و اله و اوست «سیدةالنساء» و تو شهربانوئی. سپس خواهرش مروارید را نیز در امر ازدواج آزاد گذاشتند و او هم حسن بن علی علیه السلام را انتخاب نمود. [1] .
بطوری كه از این روایت استفاده می شود ممكن است علت نامگذاری ایرانیان به «موالی» همین اسارت و آزادی باشد، كه چون تعدادی از افراد سرشناس آنان، هنگام فتح كشورشان به اسارت درآمدند و بعدا آزاد شدند عربها به آنان عنوان «موالی» دادند.
و ممكن است علت دیگری داشته باشد كه تا بحال بر ما پوشیده و مستور مانده و ما از حقیقت و واقعیت آن بی اطلاعیم، زیرا كه اطلاق كلمه ی موالی بر (ایرانیان) تنها به تاریخ اسلام و بعد از زمان رحلت پیامبر عظیم الشأن مربوط نمی شود، بلكه «موالی» عنوانی بوده است كه حتی شخص پیغمبر گرامی نیز مدتها پیش از مسلمان شدن ایرانیان و قبل از آنكه آنها بدین مبین اسلام بگروند برایشان انتخاب نموده و از آنان با عنوان «موالی» نام برده است.
انتخاب عنوان «موالی» برای ایرانیان كه در زمان رسول خدا صلی الله علیه و اله از آئین توحید و یكتاپرستی اطلاع نداشتند بسی حیرت زا و شگفت انگیز است، و البته این خود، رازی
[ صفحه 135]
نهانی و سری از اسرار الهی بشمار می رود كه بر زبان مردی بس بزرگ، و پیغمبری راستین و رسولی آسمانی جاری شده و از آینده ی درخشان مردمی دیندار و خداپرست، و انسانهائی باایمان و از خود گذشته خبر داده است.
عمر گفت: چرا تصمیم مرا درباره ی عجمها در هم شكستی و برای چه از نظر من درباره ی آنها روگردان شدی؟
[ صفحه 134]
و آن حضرت بار دیگر گفتار رسول خدا صلی الله علیه و اله را درباره ی گرامی داشتن كریمان بازگو كرد.
عمر گفت: ای ابوالحسن من هم آنچه را كه از آن من بود و بتو بخشیده نشده بود برای خدا و برای تو بخشیدم.
امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: بار خدایا گواه باش بر آنچه گفتند و گواه باش كه من همه را آزاد كردم. آنگاه درباره ی ازدواج، با اسیران فارس صحبت شد و «شهربانو» با دست خود به حضرت حسین بن علی علیه السلام اشاره نمود و در میان جمعیت حسین علیه السلام را انتخاب و اختیار كرد و امیرالمؤمنین علیه السلام را وكیل خود قرار داد.
امیرمؤمنان علیه السلام به او فرمود: نامت چیست؟ جواب داد «شاه زنان» بنت كسری، امیرمؤمنان علیه السلام به او فرمود: تو شهربانوئی و خواهرت «مروارید» دختر كسری؟ او بزبان فارسی گفت آری. (و در نسخه ای پس از آنكه علی علیه السلام به او فرمود نامت چیست، و او جواب داد شاه زنان علی علیه السلام با لهجه ی فارسی به او فرمود: نه، شاه زنان نیست مگر دختر محمد صلی الله علیه و اله و اوست «سیدةالنساء» و تو شهربانوئی. سپس خواهرش مروارید را نیز در امر ازدواج آزاد گذاشتند و او هم حسن بن علی علیه السلام را انتخاب نمود. [1] .
بطوری كه از این روایت استفاده می شود ممكن است علت نامگذاری ایرانیان به «موالی» همین اسارت و آزادی باشد، كه چون تعدادی از افراد سرشناس آنان، هنگام فتح كشورشان به اسارت درآمدند و بعدا آزاد شدند عربها به آنان عنوان «موالی» دادند.
و ممكن است علت دیگری داشته باشد كه تا بحال بر ما پوشیده و مستور مانده و ما از حقیقت و واقعیت آن بی اطلاعیم، زیرا كه اطلاق كلمه ی موالی بر (ایرانیان) تنها به تاریخ اسلام و بعد از زمان رحلت پیامبر عظیم الشأن مربوط نمی شود، بلكه «موالی» عنوانی بوده است كه حتی شخص پیغمبر گرامی نیز مدتها پیش از مسلمان شدن ایرانیان و قبل از آنكه آنها بدین مبین اسلام بگروند برایشان انتخاب نموده و از آنان با عنوان «موالی» نام برده است.
انتخاب عنوان «موالی» برای ایرانیان كه در زمان رسول خدا صلی الله علیه و اله از آئین توحید و یكتاپرستی اطلاع نداشتند بسی حیرت زا و شگفت انگیز است، و البته این خود، رازی
[ صفحه 135]
نهانی و سری از اسرار الهی بشمار می رود كه بر زبان مردی بس بزرگ، و پیغمبری راستین و رسولی آسمانی جاری شده و از آینده ی درخشان مردمی دیندار و خداپرست، و انسانهائی باایمان و از خود گذشته خبر داده است.
[1] بحارالانوار، ج 46، ص 16-15، و دلائل الامامه طبري - ط- نجف ص 82، 81 البته روايت طولاني است و مطالب ديگري هم دارد كه براي اختصار از ذكر آن صرفنظر نموديم.